Najnowsze murale wykonane przez uczniów Szkoły Rysunku Ventzi w ramach 5-go Festiwalu Murali w Staro Zhelezare. Znakomite realizacje, świetnie wykonane kompozycje przez: Agnieszka Grzemska Sophia Gorączniak Julia Kłodzińska Stanisław Korycki Antek Horowski Lidia FizekAnna Kossyk, Lubosław Pirjankow 👍👍👍

Ten rok jest szczególny, przebiega pod hasłem UTOPII, marzeń o lepszej przyszłości, tęsknocie za przeszłością.

Powstał FUTURYSTYCZNY MANIFEST PIĘKNEJ PRZYSZŁOŚCI, a Staro Zhelezare zostało nazwane Wioską Słońca.
Do dźwięków IMAGINE Johna Lennona, oraz DZIWNY JEST TEN ŚWIAT Czesława Niemena, odbywa się utopijny taniec, wszystkich razem, różnych nacji, orientacji. Żydzi z butelkami na głowach, bułgarscy Kukeri, tancerka z karnawału w Rio de Janeiro, dalej Marcel Marceau i Charlie Chaplin, Meksykanka z Dia de Muertos, przy której zza krat wyłania się więzień z Guantanamo. 
Oba utwory są rodzajem utopijnego manifestu, który realizuje się na murach w Staro Zhelezare. Na domu Tradycji, który jest centralnym miejscem tegorocznego projektu, UTOPIĘ dalej wygrywa muzyka. Idealna melodia duszy, wyśpiewana przez miejscowe babcie, bułgarskich kobziarzy, razem z kultowymi jazzmenami, muzykami reggae, Jimmem Morissonem, a także Orfeuszem. Przygrywa im na skrzypcach Petar Dunov- mistrz duchowy Bułgarów. Jest i Krsna. Trochę nostalgiczne reminiscencje uduchowionych lat 70-tych spod znaku New Age oraz MAKE LOVE NOT WAR. 
A na tyłach Domu Tradycji kolejni utopijni bohaterowie. Mieszkańcy wsi bronią swojej Galaktyki przed złymi mocami wraz z bohaterami GWIEZDNYCH WOJEN. Rangel walczy świetlnym mieczem z Darthem Vyderem, Penka szefowa karczmy Negida siedzi z Jodą na huśtawce, rozmawiają o życiu, a przysłuchuje im się się złoty robot 3PO. Rycerze Jedi na czele z Sołtysem zarządzającym hipernapędem pozwalającym na skok w nadprzestrzeń, a także tegoroczną ekipą artystów z Polski, stanowią armię rebeliantów broniących swojej wiejskiej republiki przed IMPERIUM ZŁA.
Symbolicznym patronem Festiwalu jest niedawno zmarły ZYGMUNT BAUMAN, opisujący charakter współczesnego społeczeństwa. Określając współczesność jako płynną – ‘liquid modernity’, wzywał do tworzenia kulturowych utopii. Ale utopii, które nie są gotowymi politycznymi projektami, lecz otwartymi eksperymentami szukającymi nowych granic naszych możliwości. Tak rozumiana utopia jest – przekonywał Paul Ricoeur – “przednią strażą człowieka kroczącego ku światłu i dojrzałości”. A “zmieniając wyobraźnię, człowiek zmienia egzystencję”.